Informacja za 2007r.

Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr   2 / 2006

KR SKO z dnia 15 grudnia 2006 r.

 

 

Informacja o działalności

Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku

za okres od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2007r.

CZĘŚĆ I

1. Zagadnienia ogólne

Podstawę prawną działania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku (dalej: SKO) stanowi ustawa z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001r. Nr 79, poz. 856 ze zm. ) oraz rozporządzenia wydane w oparciu o delegację ustawową.

Zgodnie z wyżej wymienioną ustawą samorządowe kolegia odwoławcze są organami wyższego stopnia w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości samorządu terytorialnego, właściwymi do rozpatrywania odwołań od decyzji, zażaleń na postanowienia, żądań wznowienia postępowania lub stwierdzania nieważności decyzji w trybie uregulowanym przez przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z p. zm.; dalej jako – Kpa ) oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z p. zm.; dalej jako – Op. ). Kolegium orzeka również w innych sprawach na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

Obszar właściwości miejscowej Kolegium obejmuje, zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 roku w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych ( Dz. U. Nr 198, poz. 1925 ), powiaty : Bytów, Chojnice, Człuchów, Lębork i Słupsk wraz z gminami objętymi tym obszarem.

Rozstrzygając sprawy indywidualne w składach trzyosobowych, Kolegium związane jest wyłącznie przepisami obowiązującego prawa.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze jest państwową jednostką budżetową.

 

2. Obsada kadrowa Kolegium

A. Kolegium składa się z 18 członków : 7 etatowych i 11 pozaetatowych.

 

 

Liczba członków etatowych posiadających wykształcenie :
wyższe prawnicze : 5	wyższe administracyjne : 2
W tym liczba osób posiadających uprawnienia do ubiegania się o stanowisko :  - sędziego administracyjnego : 5  - referendarza : 6
Liczba członków pozaetatowych posiadających wykształcenie :
wyższe prawnicze : 5	wyższe administracyjne : 2	wyższe inne : (przykładowo) budowlane : 1 organizacja i zarządzanie : 0 ekonomiczne - 3 --------------------------------
W tym liczba osób posiadających uprawnienia do ubiegania się o stanowisko :  - sędziego administracyjnego : 1  - referendarza : 1

B. Biuro Kolegium składa się z 7 osób.

3. Lokal i wyposażenie Kolegium

Siedziba Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku mieści się w Słupsku, przy ul. Niemcewicza Nr 15A, w budynku użyczonym Kolegium przez Urząd Morski w Słupsku. Stan wyposażenia Kolegium w sprzęt biurowy i elektroniczny ( komputery ) ocenić należy jako dobry.

CZĘŚĆ II

1. Statystyka spraw

 

A. Liczba spraw ujętych w ewidencji ogółem w roku objętym informacją   -           2.241

-     w tym spraw :

-     1) pozostałych z roku poprzedzającego okres objęty informacją /[i]-      254

-     2) wpływ spraw w roku objętym informacją. -                                            1. 987

-     3) w tym odwołania od decyzji Marszałka województwa -                         0

 

B. Rodzaje spraw ujętych w ewidencji w roku objętym informacją :

1.    Liczba spraw administracyjnych -                                                                                    1.809

Lp.	Określenie rodzaju sprawy   →   patrz załącznik do Informacji	Ilość spraw
1.	objęte proceduralnie przepisami Ordynacji podatkowej	355
2.	działalność gospodarcza	12
3.	planowanie i zagospodarowanie przestrzenne	312
4.	pomoc społeczna, świadczenia rodzinne, zaliczka alimentacyjna, stypendia, dodatki mieszkaniowe, sprawy socjalne	751
5.	gospodarka nieruchomościami ( bez opłat za wieczyste użytkowanie ), przekształcanie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, prawo geodezyjne i kartograficzne	143
6.	ochrona środowiska, przyrody, zwierząt, odpady, czystość i porządek	90
7.	prawo wodne	0
8.	rolnictwo, leśnictwo, rybactwo śródlądowe, łowiectwo	1
9.	handel, sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych	30
10.	prawo o ruchu drogowym, drogi publiczne, transport drogowy	88
11.	prawo górnicze i geologiczne	0
12.	egzekucja administracyjna	22
13.	inne, pozostałe	5

2.    Liczba spraw z zakresu aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste -            120

 

3.    Sprawy podlegające rozpatrzeniu w trybie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153,
poz. 1270 z p. zm. – dalej jako Popsa) -                                                           234

 

4.    Sprawy nie podlegające rozstrzyganiu w trybie decyzji lub postanowień,
w tym skargi i wnioski rozpatrywane w trybie Działu VIII Kpa. -                        78

 

2. Liczba rozstrzygnięć administracyjnych Kolegium

A. Liczba spraw rozstrzygniętych ogółem w roku objętym informacją/[ii] -          1722

Lp.	Określenie rodzaju rozstrzygnięcia	Ilość spraw
1.	akty wydane przez kolegium jako organ II instancji /[iii] - sposób rozstrzygnięcia patrz    →    pkt C ppkt 1	1.247
2.	akty wydane przez kolegium jako organ I instancji /[iv] - sposób rozstrzygnięcia patrz    →    pkt C ppkt 2	135
3.	postanowienia wydane w wyniku rozpatrzenia zażaleń na bezczynność organu, w tym : uznające zażalenia za uzasadnione 11	16
4.	inne postanowienia /[v]	141
5.	sprawy nie podlegające rozstrzyganiu w formie decyzji lub postanowień (np. art. 64 § 2 Kpa) oraz skargi i wnioski rozpatrywane w trybie Działu VIII Kpa	183

 

B. Liczba spraw pozostałych do rozstrzygnięcia na koniec roku/[vi] -                     212

C. Sposób rozstrzygnięcia: 

Lp.	Określenie rodzaju rozstrzygnięcia	Ilość spraw
1.	decyzje utrzymujące w mocy zaskarżone decyzje (art. 138 § 1 pkt 1 Kpa oraz art.233 § 1 pkt 1 Op) /[vii]	615
	decyzje zmieniające decyzje organu I instancji i orzekające co do istoty sprawy oraz uchylające decyzje organu I instancji i umarzające postępowanie (art. 138 § 1 pkt 2 Kpa oraz art. 233 § 1 pkt 2a Op) /7	155
	decyzje uchylające decyzje organu I instancji i przekazujące sprawy do ponownego rozpatrzenia (art. 138 § 2 Kpa oraz art. 233 § 2 Op) /7	356
	umorzenie postępowania odwoławczego( art. 138 § 1 pkt 3 Kpa oraz art. 233 § 1 pkt 3 Op) /7	25
	inne ( np. art. 97 § 1 i art. 98 Kpa oraz art. 134 Kpa)	96
2.	odmowa wznowienia postępowania (art. 149 § 3 Kpa oraz art. 242 § 3 Op) /8	3
	odmowa wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji (art. 157 § 3 Kpa oraz art. 249 § 3 Op) /[viii]	5
	decyzje wydane po wznowieniu postępowania tj. odmawiające uchylenia decyzji, uchylające i rozstrzygające o istocie sprawy oraz decyzje stwierdzające wydanie decyzji przez organ I instancji z naruszeniem prawa (art. 151 Kpa oraz art. 245 Op) /8	11
	decyzje wydane po wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji tj. odmowa stwierdzenia nieważności decyzji, decyzje stwierdzające nieważność decyzji organu I instancji oraz decyzje stwierdzające wydanie decyzji przez organ I instancji z naruszeniem prawa (art. 156 – 158 Kpa oraz art. 247 – 251 Op) /8	116
	inne ( np. postanowienia wydane na mocy art. 65 § 1, art. 66 § 1 i 3 Kpa )	32

3. Orzeczenia w sprawie opłat za użytkowanie wieczyste,

A. Liczba orzeczeń ogółem -                                                                                    73

Lp.	Sposób załatwienia wniosków	Ilość spraw
1.	oddalenie wniosku	8
2.	ustalenie wypowiedzenia za uzasadnione w innej wysokości i ustalenie opłaty	1
3.	ugoda	62
4.	stwierdzenie uchybienia terminu do złożenia wniosku	0
5.	umorzenie postępowania	2
6.	stwierdzenie bezpodstawności (nieskuteczności) wypowiedzenia	0
7.	inne	0

B. Liczba wniesionych sprzeciwów od orzeczeń Kolegium -                                     0

C. Liczba spraw pozostałych do rozstrzygnięcia przez Kolegium/[ix] -                       47

CZĘŚĆ III

1. Liczba decyzji i postanowień Kolegium zaskarżonych w roku objętym informacją
do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w XXXXXXX, ogółem -                 205

·        wskaźnik zaskarżalności w stosunku do ogólnej liczby podjętych
rozstrzygnięć podlegających zaskarżeniu -                                                13.32%

2. Liczba skarg na bezczynność Kolegium skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w XXXXXXX, ogółem -                                                                                                                      0

3. Liczba skarg uwzględnionych przez Kolegium we własnym zakresie
w trybie art. 54 § 3 Popsa, ogółem -                                                                      16

4. Liczba spraw rozpoznanych w roku objętym informacją przez Wojewódzki Sąd
Administracyjny w XXXXXXX, ogółem /[x]  -                                                             165

w tym sprawy rozpatrywane przez sąd z lat /[xi] :

• 2001r. – 0
• 2002r. – 2
• 2003r. – 2
• 2004r. – 3
• 2005r. – 7
• 2006r. - 88

A. Rozstrzygnięcia Sądu dotyczące skarg na orzeczenia Kolegium :

Lp.	Sposób załatwienia skarg	Ilość spraw
1.	odrzucenie skargi	33
2.	oddalenie skargi	65
3.	uchylenie decyzji lub postanowienia	47
4.	stwierdzenie nieważności decyzji lub postanowienia	5
5.	stwierdzenie niezgodności z prawem decyzji lub postanowienia	1
6.	umorzenie postępowania	4
7.	inne ( zawieszenie postępowania )	10

B. Rozstrzygnięcia Sądu dotyczące skarg na bezczynność Kolegium :

Lp.	Sposób załatwienia skarg	Ilość spraw
1.	odrzucenie skargi	0
2.	oddalenie skargi	0
3.	zobowiązanie do dokonania czynności, wydania aktu	0
4.	umorzenie postępowania	0

·        wskaźnik uchylonych orzeczeń SKO przez WSA w stosunku do wszystkich spraw rozpatrzonych przez WSA w danym roku /[xii]                                                                                28,48%

5. Liczba skarg kasacyjnych na orzeczenia WSA (w tym zażaleń na postanowienia) skierowanych przez SKO w roku objętym informacją do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie , ogółem  -     5

·        wskaźnik zaskarżalności w stosunku do ogólnej liczby podjętych
rozstrzygnięć przez sąd w roku objętym informacją -                                   3,03%

6. Liczba skarg kasacyjnych rozpoznanych w roku objętym informacją przez Naczelny  Sąd Administracyjny w Warszawie, ogółem /¹⁰  -                                                                                              8

w tym sprawy rozpatrywane przez sąd z lat /¹¹ :

• 2004r. – 0
• 2005r. – 2
• 2006r. - 6

A. Rozstrzygnięcia NSA dotyczące skarg kasacyjnych na orzeczenia WSA :

Lp.	Sposób załatwienia skarg	Ilość spraw
1.	odrzucenie skargi – art. 180 Popsa	0
2.	oddalenie skargi – art. 184 Popsa	8
3.	uchylenie orzeczenia i przekazanie do ponownego rozpoznania sądowi I instancji – art. 185 § 1 Popsa	0
4.	uchylenie orzeczenia I instancji i orzeczenie przez sąd II instancji – art. 188 Popsa	0
5.	uchylenie orzeczenia sądu I instancji i odrzucenie skargi – art.189 Popsa	0
6.	uchylenie orzeczenia sądu I instancji i umorzenie postępowania – art.189 Popsa	0

 

 

CZĘŚĆ IV

Informacje dodatkowe

Podatki i opłaty lokalne.

             W sprawach podatkowych w roku 2007 odnotowano niewielki spadek w p ł y w u odwołań w porównaniu z rokiem 2006, choć było ich więcej niż w roku 2005. Wpłynęły bowiem 329 odwołania podczas, gdy w 2006 roku wpłynęło ich 354. W 2005 roku wpłynęło natomiast 287 odwołań.

 W 2007 roku rozpatrzono na posiedzeniach 354 sprawy, wobec 349 rozpatrzonych w 2006 roku. Na rok 2008 pozostały do załatwienia 23 odwołania.

            Zespół ds. podatków i opłat lokalnych z liczby 354 rozpatrzonych spraw, w 91 sprawach utrzymał w mocy decyzje lub postanowienia organów podatkowych, uchylił i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji bądź orzekł co do istoty w 18 sprawach, odmówiono stwierdzenia nieważności 1 decyzji oraz w 2 sprawach stwierdzono nieważność decyzji podatkowej. Uchylono natomiast 84 decyzje lub postanowienia i sprawy przekazano do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, a w 2 przypadkach uchylono decyzje pierwszej instancji w części i utrzymano w mocy w pozostałym zakresie. W 156 sprawach rozstrzygnięto w inny sposób, wydając m.in. postanowienia np. o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania, odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz o wyznaczeniu organu innej gminy do załatwiania spraw podatkowych wójtów (burmistrzów), ich zastępców, skarbników oraz ich osób bliskich, bądź też sprawy załatwiono pismem.

W okresie sprawozdawczym, tak jak i w poprzednich latach, w sprawach podatkowych najwięcej problemów występuje z ustaleniem wysokości podatku, szczególnie z ustaleniem zróżnicowanych stawek podatku od nieruchomości.

 Tak dużą liczbę odwołań w sprawie wymiaru podatków należy tłumaczyć zmianą przepisów ustaw o podatkach lokalnych. Od sklasyfikowania gruntów w ewidencji gruntów i budynków zależy, jakim podatkiem: od nieruchomości, rolnym czy leśnym jest objęty od 1 stycznia 2003 rok dany grunt. Jeśli zostanie zakwalifikowany jako użytek rolny, także gdy jest to grunt zabudowany, jest obciążany dużo niższym od podatku od nieruchomości podatkiem rolnym. Tylko wówczas, gdy grunt sklasyfikowany jako użytek rolny albo jako las jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, podlega podatkowi od nieruchomości. Od kilku lat dokonywana jest aktualizacja klasyfikacji gruntów w ewidencji. W konsekwencji tego wielu podatników, którzy dotychczas płacili podatek rolny, zostało obciążonych podatkiem od nieruchomości, co spowodowało wzrost obciążenia obowiązkiem podatkowym. Niezadowolenie z tego faktu wyrazili oni poprzez wniesienie odwołań od decyzji wymiarowych.

Wystąpiły również odwołania, choć w niewielkim stopniu, w których podatnicy nie zgadzali się z decyzjami organów podatkowych nieuznających wyłączenia z zakresu opodatkowania przedmiotów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, gdy przedmiot ten nie jest i jednocześnie nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej „ze względów technicznych”. Zagadnienie to, pomimo przedstawionej przez Ministerstwo Finansów interpretacji przepisu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz pojawiającego się już w tej kwestii orzecznictwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, nadal budzi liczne wątpliwości w tym zakresie tak podatników, jak i organów podatkowych.

Liczną grupę stanowią też odwołania od decyzji odmawiających zastosowania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych tj. umorzenia zaległości podatkowych, odroczenia terminu płatności czy też rozłożenia na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej. W tych sprawach składy orzekające, tak jak w poprzednich latach, napotykają na trudności w ocenie zasadności decyzji organów podatkowych gmin. Szczególnie wyjątkowy charakter tych przepisów, umożliwiający organom podatkowym stosowanie tych ulg, wymaga wyczerpującego uzasadnienia na podstawie zebranych dowodów w sprawie. Z kolei uznaniowy charakter tych przepisów sprawia, że w decyzjach tych nie zawsze przepisy procedury są zachowane, co powoduje konieczność przekazywania tych spraw do ponownego rozpatrzenia

Powtarzające się uchybienia w sprawach podatkowych to: braki w materiale dowodowym, niewyjaśnienie wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności, czy też nazbyt lakoniczne uzasadnienia decyzji odmownej.

Dostrzega się natomiast wyraźną poprawę w zakresie zapewnienia stronom możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym zebranym w sprawie (art. 200 Ordynacji podatkowej). Uchybienia te zdarzały się zupełnie wyjątkowo.

Zdarza się, że organy podatkowe przy przekazywaniu akt sprawy nie wykonują obowiązku ustosunkowania się do przedstawionych w odwołaniu zarzutów. Obowiązek ten wynika z art. 227 Ordynacji.

           Wpływ odwołań w sprawach wymiaru podatków dotyczył w przeważającej części stosowania podwyższonych stawek podatku od gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podatnicy, szczególnie osoby fizyczne, kwestionowały decyzje w sprawie opodatkowania m.in. dróg podatkiem od nieruchomości.

            W tych sprawach w znacznej części, decyzje samorządowych organów podatkowych pierwszej instancji nie były prawidłowe z uwagi na budzące wątpliwości sformułowania ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

 

Gospodarka nieruchomościami, opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego.

 

W 2007r. ilość spraw z zakresu gospodarki nieruchomościami uległa zwiększeniu w stosunku do 2006r. Decydujące znaczenie w tej mierze należy przypisać zwiększeniu ilości wniosków o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości. Po ukonstytuowaniu się władz samorządowych po wyborach w 2005r. zaktualizowały one opłaty roczne, przed końcem 2006r., co spowodowało znaczący wzrost ilości spraw w tym zakresie.

Wzrosła również choć nie tak znacząco ilość odwołań w zakresie gospodarki nieruchomościami. Dotyczy to przede wszystkim spraw związanych z ustaleniem opłat adiacenckich z tytułu podziału oraz scalenia i podziału. Nie bez znaczenia dla powyższego jest zmiana przepisów rozdziału 1, dz. III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, która weszła w życie z dniem 22 października 2007r.

            Wprowadziła ona niektóre rozwiązania odmienne od dominującej wcześniej linii orzeczniczej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, co nie zawsze zostało w porę dostrzeżone przez organy administracji rozpatrujące te sprawy.

            Łącznie w 2007r. wpłynęło 230 spraw z czego 107 dotyczyło opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego. Załatwiono 207 spraw, w tym 33 pozostałych z 2006r.

Ochrona środowiska                    

          Decyzje związane z problematyką ochrony środowiska obejmowały:

 - środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięć inwestycyjnych oraz postanowienia wydawane w toku postępowań o wydanie decyzji środowiskowych. Sprawy te miały szczególnie skomplikowany charakter. Dotyczyły głównie realizacji stacji bazowych telefonii komórkowych oraz dużych przedsięwzięć inwestycyjnych, w tym hipermarketów.

Złożoność spraw wynikała zarówno ze społecznego oddźwięku jak i nieprecyzyjnych i znowelizowanych w miesiącu sierpniu 2007r. przepisów prawa w tym zakresie, w szczególności dot. kwalifikowania przedsięwzięć do grupy mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Orzecznictwo sądowe, które można byłoby wykorzystać w rozstrzygnięciach było skromne i ulegało zmianom. Bardzo przydatne były szkolenia na temat wydawania decyzji środowiskowych  organizowane przez Kolegium w Słupsku i w Białej Podlaskiej.

- zezwolenia na usunięcie drzew i zakrzaczeń wydawane w trybie przepisów ustawy o ochronie przyrody oraz nakładanie administracyjnych kar pieniężnych  za samowolne usuwanie drzew i  krzewów.

- sprawy związane z gospodarką odpadami, w tym udzielanie zezwoleń na odbiór, gromadzenie i odzyskiwanie oraz unieszkodliwianie odpadów.

Z zakresu ochrony środowiska łącznie w roku 2007 wpłynęło 80 spraw.

Rozpatrzono 86 spraw, w tym  z roku 2006 – 11  spraw, z których utrzymano w mocy 27 rozstrzygnięć I instancji a 20 spraw uchylono i przekazano do ponownego rozpoznania. W pozostałych sprawach zapadały takie rozstrzygnięcia jak odmowa wszczęcia postępowania, odmowa wznowienia postępowania, stwierdzenie nieważności, uchybienie terminu do zaskarżenia a w 7 sprawach udzielono pisemnego wyjaśnienia w formie zwykłego pisma.         

Pomoc społeczna i dodatki mieszkaniowe.

W roku 2007 rozpatrzono 613 spraw, w tym 72 które pozostały z poprzedniego okresu sprawozdawczego. Zdecydowanie największa liczba odwołań dotyczyła spraw z zakresu świadczeń rodzinnych i zaliczek alimentacyjnych oraz zwrotu nienależnie pobranych świadczeń. Odmowa przyznawania świadczeń rodzinnych i zaliczek alimentacyjnych wynikała w większości przypadków z przekroczenia kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Odwołujący kwestionowali uwzględnienie przez organy pierwszej instancji w dochodach rodziny otrzymywane nagrody jubileuszowe, wyrównania świadczeń ZUS oraz tzw. „trzynaste pensje”, które ich zdaniem winny być rozliczane na poszczególne lata, a nie uznawane jako dochód jednorazowy. Natomiast „trzynastki’ nie powinny w ogóle być traktowane jako dochód.

Wzorem ubiegłych lat spora ilość odwołań dotyczyła odmowy przyznawania zasiłków celowych oraz okresowych, a także wysokości otrzymywanej pomocy. Z uwagi na ograniczone środki pieniężne będące w dyspozycji ośrodków pomocy społecznej w pełnej wysokości realizowane były tylko świadczenia o charakterze obligatoryjnym, z tym że w przypadku zasiłków okresowych wysokość tych świadczeń ustalano w oparciu o art. 147 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej tj. w minimalnej wysokości, którą gwarantowała dotacja celowa z budżetu państwa.

Kolejna znacząca ilość odwołań dotyczyła spraw związanych z przyznawaniem stypendiów socjalnych w oparciu o art. 90 d ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Spornym zagadnieniem był okres na jaki stypendia były przyznawane.

W związku z tym, iż celem tej pomocy jest zmniejszenie różnic w dostępie do edukacji i umożliwienie pokonywania barier dostępu do edukacji wynikającej z trudnej sytuacji materialnej ucznia, okres na jaki przyznawane jest stypendium ( nie jest pozostawiony uznaniu organu ) musi obejmować cały rok szkolny od września do czerwca, a nie jak przyznawano je na okresy krótsze np. na 6 miesięcy w roku szkolnym.

            Z liczby ogólnej rozpatrywanych spraw w zakresie pomocy społecznej utrzymano w mocy ponad 50% zaskarżonych decyzji, uchylono w całości i przekazano do ponownego rozpatrzenia ca 15%. W 42 przypadkach uchylono decyzje organu I instancji i orzeczono o przyznaniu świadczeń, zaś w 11 uchylono w części i orzeczono w tym zakresie. Ponadto Kolegium z urzędu stwierdziło nieważność 52 decyzji, które zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa. Dotyczyło to spraw, co do których miały zastosowanie przepisy o systemie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, gdyż organem właściwym był marszałek województwa.

            W dalszym ciągu orzeczenia organów pierwszej instancji zawierały błędy zarówno proceduralne jak i uchybienia w stosowaniu przepisów prawa materialnego, co skutkowało na wskazane wyżej rozstrzygnięcia.

Z zakresu spraw rozpatrywanych na podstawie przepisów ustawy o dodatkach mieszkaniowych nastąpił znaczny spadek ilości wnoszonych odwołań w porównaniu do roku ubiegłego. Z ogólnej liczby rozpatrywanych 47 spraw, w roku sprawozdawczym utrzymano w mocy 32 decyzji, a do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji skierowano 13 spraw.

Uchybienia w podjętych rozstrzygnięciach organów I instancji miały swoją przyczynę w zbyt powierzchownym prowadzeniu postępowania dowodowego przy braku należytej staranności w wyjaśnianiu i udokumentowaniu wszystkich istotnych okoliczności faktycznych sprawy. Powodem uchylenia zaskarżonych decyzji była w dalszym ciągu dowolna nieusprawiedliwiona nadinterpretacja przepisów ustawy o dodatkach mieszkaniowych, a w szczególności art. 7 ust. 3 w przypadku ustalenia rażącej dysproporcji pomiędzy wykazanymi w deklaracji niskimi dochodami a faktycznym stanem majątkowym osób ubiegających się o dodatki mieszkaniowe. Sporządzane na tę okoliczność wywiady środowiskowe są zbyt lakoniczne, stąd ich możliwość dowodowa jest niewielka.

Nieprecyzyjne przepisy ustawy powodują, że Kolegium działając na podstawie obowiązujących przepisów prawa i stojąc na straży praworządności musiało chronić obywateli przed nadmiernym rygoryzmem organów I instancji w szczególności gdy przepisy pozostawiają sposób załatwienia sprawy ich uznaniu.   

Zagospodarowanie i planowanie przestrzenne.

Wpływ spraw związanych z w/w problematyką w porównaniu z rokiem 2006 utrzymywał się na podobnym, stosunkowo wysokim poziomie.

Odnotowano, iż w 2007r. wpłynęło 296 odwołań, z tego 293 spraw rozpatrzonych  zostało w 2007r. z czego 16 odwołań  pozostało do załatwienia  z 2006r.

            Zespół orzekający w sprawach z zakresu „ warunków zabudowy” z 296 rozpatrzonych spraw, w 92 sprawach utrzymywał w mocy decyzje bądź postanowienia organów I instancji, w 84 sprawach uchylił decyzje i sprawy przekazał do ponownego rozpatrzenia przez organ  I instancji. W 17 sprawach uchylił i umorzył postępowanie organu I instancji, zaś w 4 przypadkach uchylił decyzje pierwszej instancji i orzekł co do istoty sprawy.

 Ponadto stwierdzono w 20 rozpatrywanych sprawach nieważność decyzji organu I instancji, w 4 przypadkach wznowiono postępowanie administracyjne, a także w 4 sprawach umorzono postępowanie odwoławcze. W 43 sprawach rozstrzygnięto w inny sposób tj. m.in. udzielono odpowiedzi wyjaśniającej, wydano postanowienia o uchybieniu terminu i postanowienia o wyznaczeniu organu do załatwienia sprawy. 

 W dalszym ciągu odnotowano powtarzające się „zjawiska” mające wpływ na orzecznictwo w omawianej problematyce.  Przede wszystkim wynika to głównie z faktu, że gminy, na terenie których Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku wykonuje swoją właściwość rzeczową w dalszym ciągu  w stopniu niewystarczającym posiadają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.

            W odniesieniu do poprzednio obowiązującego porządku prawnego (ustawa z 1994r.), nowa ustawa z 27 marca 2003r. pomimo wprowadzenia wielu istotnych zmian, nie wpłynęła w stopniu wystarczającym na przyspieszenie uchwalania planów miejscowych, co bezspornie usprawniłoby inwestycyjne procesy budowlane. W większości przypadków określenie sposobów zagospodarowania terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy, której uzyskanie w istocie jest kłopotliwe i nastąpić może jedynie w przypadku łącznego spełnienia wielu warunków określonych ustawą (art. 61 ust. 1).

W szczególności wiele trudności interpretacyjnych rodzi zasada tzw. dobrego sąsiedztwa, co po kilku latach obowiązywania ustawy skutkuje tym, że organy orzekające wprowadzają do wykonywanych analiz urbanistycznych uznaniowość i dowolność. Wiele pojęć zawartych w ustawie nie jest wyjaśnionych i zdefiniowanych. Nie wyjaśniono np.  czy działka sąsiednia w rozumieniu ustawy to działka granicząca z działką, której dotyczy wniosek o wydanie warunków zabudowy, czy też chodzi tu jedynie o działkę pobliską, ale pozbawioną wspólnej granicy z działką objętą zamiarem inwestycyjnym. Jeśli więc ustawodawca zdecydował się na użycie pojęcia „działki sąsiedniej”, pomimo tego, że nie jest ono jednoznaczne, to powinien określić jego znaczenie przez sformułowanie definicji ustawowej.  Podobny problem powstaje, gdy chcemy używać pojęcia „działki sąsiadującej”.

Sprawy stanowiące przedmiot oceny składów orzekających wskazują w wielu przypadkach, że sporządzane analizy urbanistyczne naruszają wymagania ładu przestrzennego, walory architektoniczne i krajobrazowe danego terenu, a także inne czynniki wymienione w art. 1 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Uzasadnione byłoby zatem odstąpienie od reguł wynikających z przywołanych przepisów w szczególności wówczas, gdy zabudowa istniejąca w analizowanym obszarze ma charakter szpecący krajobraz i ani wymogi zachowania ładu przestrzennego, ani żadne walory architektoniczne nie uzasadniają zachowania jej w zakresie cech określonych w przepisach  § 4, 5, 6 i 7 rozporządzenia Ministra  Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r.

Następnym równie uciążliwym dla inwestorów warunkiem wydania decyzji o warunkach zabudowy jest aby istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu było wystarczające dla  zamierzenia budowlanego. Spełnienie tego warunku niejednokrotnie wiązać się będzie z ponoszeniem przez  inwestorów licznych wydatków lub angażowaniu się w stosunki prawne z dostawcami mediów, nie mając pewności  co do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i co za tym idzie – możliwości inwestowania na danym terenie.

Rejestracja pojazdów i prawa jazdy.

Do tej grupy zaliczone zostały sprawy związane z rejestracją  pojazdów, opłaty za wydanie kart pojazdu oraz decyzje w sprawie skierowania na egzamin sprawdzający i o cofnięciu prawa jazdy. 

Łącznie wpłynęły 53 sprawy. Kolegium rozpatrzyło 74 sprawy, w tym 23 sprawy z roku 2006.  Utrzymano w mocy 15 rozstrzygnięć I instancji,  w 18 sprawach zaskarżone rozstrzygnięcia I instancji zostały przez Kolegium zmienione bądź umorzono postępowanie I instancji, w 4 sprawach stwierdzono nieważność rozstrzygnięcia, w tym w jednym przypadku nieważność decyzji Kolegium.

W grupie spraw związanych z rejestracja pojazdów kilkanaście dotyczyło żądania zwrotu opłaty za kartę pojazdu. W tym zakresie orzecznictwo kolegiów i sądów administracyjnych było zróżnicowane. Kolegium Odwoławcze w Słupsku przyjęło linię orzecznictwa prezentowaną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, z której wynikało, że w sprawach zwrotu opłaty nie przysługują odwołania do Kolegium a jedynie skargi do WSA po uprzednim wezwaniu organu pobierającego opłatę do usunięcia naruszenia prawa.

            W grupie spraw związanych z zatrzymywaniem praw jazdy, kierowaniem na egzamin sprawdzający i cofaniem praw jazdy  znaczna ilość związana była z naliczaniem punktów karnych za  przekroczenie prędkości przez funkcjonariuszy Straży Gminnych, których brak kompetencji  stwierdził Trybunał Konstytucyjny. Kolegium w tym zakresie konsekwentnie przyjmowało, że w sprawach w toku należy uwzględniać stanowisko Trybunału  i odmawiać kierowania kierowców na egzamin sprawdzający a w sprawach zakończonych – na wniosek stron wznawiać postępowanie.

Korzystanie z dróg

            Do tej grupy zaliczono sprawy zezwoleń na zajęcie pasa drogowego na cele nie związane z potrzebami ruchu drogowego oraz  zajęcie pasa drogi bez zezwolenia zarządcy drogi.

            W tym zakresie wpłynęło w 2007r. 10 spraw. Kolegium rozpatrzyło łącznie 12 spraw, w tym 2 z roku 2006. Kolegium utrzymało w mocy 1 decyzję organu I instancji,   2 sprawy przekazano do ponownego rozpoznania a w 3 sprawach uchylono decyzje i w tym zakresie wydano rozstrzygnięcia merytoryczne bądź umorzono postępowanie I instancji. W 2 przypadkach sprawę załatwiono zwykłym pismem.

 

Zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych

W sprawach związanych z zezwoleniami na sprzedaż napojów alkoholowych w roku 2007 odnotowano spadek wpływu odwołań w porównaniu z latami poprzednimi. Wpłynęło ich 27, podczas, gdy w  2006r. było ich 37, a w 2005r. – 66.

         W 2007 roku rozpatrzono na posiedzeniach 27 sprawy z czego 3, które wpłynęły w roku w 2006. Na rok 2008 pozostały do załatwienia 3 odwołania.

            Zaobserwowano w dalszym ciągu odnotowano zjawiska, które rzutowały na orzecznictwo Kolegium w roku poprzednim. Przede wszystkim nie wystąpiły sprawy należące do jednej z dwóch głównych kategorii spraw tj. zażalenia na opinie wydawane przez gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, które wydawane są w formie postanowienia.

            Najliczniej reprezentowana była kategoria spraw rozpoznawanych w drugiej instancji w formie decyzji, wśród których odnotowano odwołania od decyzji cofających zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych czy też stwierdzających ich wygaśnięcie.

            Decyzje, które uchylono wraz z przekazaniem sprawy do ponownego rozpatrzenia dotyczyły przede wszystkim cofnięcia zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. Przyczyną tych rozstrzygnięć był brak stwierdzenia wystąpienia przesłanek do cofnięcia (określonych w art. 18 ust. 10 ustawy) bądź też cofnięcie wszystkich rodzajów zezwoleń posiadanych przez dany podmiot w przypadku braku stwierdzenia podstaw do takiego cofnięcia.

         W 4 przypadkach natomiast uchylono zaskarżone decyzje i umorzono postępowanie w związku z wygaśnięciem zezwoleń po wydaniu decyzji przez organ zezwalający I instancji.

 

Działalność pozaorzecznicza Kolegium.

 

W 2007r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku obradowało trzykrotnie na Zgromadzeniach Ogólnych.

Dnia 22 marca 2006r. Zgromadzenie Ogólne poświęcono przyjęciu informacji o działalności za rok 2006 oraz wyborom komisji konkursowej. Tematykę Zgromadzenia Ogólnego, które odbyło się w dniu 4 lipca 2007r. stanowiły sprawy związane z wyborami kandydatów na Prezesa Kolegium oraz pozaetatowych członków Kolegium. Na Zgromadzeniu Ogólnym, które odbyło się 27 grudnia 2007r. omówione zostały problemy działalności orzeczniczej oraz zagadnienia obejmujące zmiany w prawie stanowiącym podstawę decyzji administracyjnych zaskarżanych do Kolegium.

Ważnym zagadnieniem w działalności pozaorzeczniczej Kolegium było podejmowanie działań na rzecz podnoszenia poziomu orzecznictwa administracyjnego organów I instancji oraz podnoszeniu kwalifikacji i poziomu wiedzy prawniczej przez członków i pracowników Kolegium. Osiągnięciu tych celów służył m. in. udział członków Kolegium w sympozjach i konferencjach organizowanych przez Krajową Reprezentację Samorządowych Kolegiów Odwoławczych.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku było organizatorem dwóch posiedzeń Krajowej Reprezentacji SKO i konferencji szkoleniowych odbytych w dniach 25 – 27 kwietnia 2007r. i 3- 5 października 2007r. w Rowach, na których w charakterze wykładowców wystąpili m.in. sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego – prof. Jan Paweł Tarno oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy -  K. Gruszecki.